چگونه یک کشیش انگلیسی، تعطیلات ساحلی را ابداع کرد
به گزارش وبلاگ نازنین، کشورهای زیادی خود را مبدع تعطیلات ساحلی می دانند؛ اما افتخار کشف تعطیلات ساحلی که از تفریحات موردعلاقه مردم جهان است، در حقیقت متعلق به کدام کشور است؟
انگلستان، خود را مبدع تعطیلات ساحلی می داند و با اینکه کشورهای زیادی همین ادعا را دارند، اما شواهد تاریخی به وضوح نشان می دهند که در 22 جولای 283 سال قبل، یک کشیش انگلیسی برای اولین بار ایده گذران تعطیلات در ساحل، به همراه همسرش، به فکرش خطور کرد.
شاید بسیاری از مردم با این حرف مخالف باشند. درست است که در دو میلیون سال گذشته یا بیشتر که از تکامل انسان می گذرد، بعضی از نیاکان ما احتمالاً به فکر استراحت در کنار ساحل و گوش دادن به صدای امواج افتاده بودند، اما تا زمانی که فسیل یک جایگاه آفتاب گیر در شبه جزیره یوکاتان یا جسدی با لباس شنا پیدا نشده است، افتخار کشف تعطیلات ساحلی را که مورد علاقه مردم جهانی مدرن است، به چه کسی باید نسبت دهیم؟
کشیش کلارک در سال 1736 کارت پستال شیکی به دوستش، آقای بویر فرستاد که روی آن نوشته بود: اکنون در حال آفتاب گرفتن در ساحل برایتون هستیم، اینجا واقعاً عالی است، تابه حال چیزی بهتر از این ندیده ام. صبح ها در دریا شنا می کنم و بعد ماهی می خرم. شب ها برای هواخوری بیرون می رویم و بقایای اردوگاه های قدیمی ساکسون را نگاه می کنیم.
کشف تعطیلات ساحلی، نبوغ یک مبتکر واقعی را نشان می دهد. استیو جابز برای طراحی آی پد، دهه ها سعی کرد، هنری فورد سال ها طول کشید تا بتواند خطوط مونتاژ را در هایلند پارک میشیگان راه اندازی کند؛ اما کشیش کلارک عملاً یک شبه، الگویی برای تعطیلات ساحلی به وجود آورد که تا به امروز به همان شکل ادامه یافته است.
در ساحل همه چیز وجود دارد، از وقت گذرانی در زیر نور خورشید و شنا گرفته تا غذای دریایی؛ بعلاوه می توانید این تفریحات را به رخ دوستان خود بکشید! با اینکه کشیش کلارک بابت لذت بردن از چنین خوشی های جسمانی قدری هم احساس گناه داشت، اما با تظاهر به حضور در یک فعالیت فرهنگی اصلاحی نظیر ارودگاه های ساکسون، این حس بد را جبران می کرد.
کشف کشیش کلارک احتمال داشت مثل بسیاری از اختراعات درخشانی که در زمان نامناسبی رخ دادند، به بوته فراموشی سپرده گردد، اما شانس با او یار بود و یک پزشک مشهور با تأیید جعلی خاصیت درمانی این نوع تعطیلات به رواج آن یاری کرد. دکتر ریچارد راسل شیاد، در برایتون مقاله ای در سال 1750 منتشر کرد و به تعریف و تمجید از مزایای آب دریا، نزدیک بودن به آن، وارد شدن به آب دریا و حتی نوشیدن آن پرداخت. نصایح دکتر باعث شد که طبقه اشراف جامعه روانه ساحل شوند. به این ترتیب، صنعت تعطیلات به وجود آمد که شامل ماشین های حمام (مشابه اتاقک های پشت گاری که اسب ها حمل می کردند) و ماهیگیران محلی قوی بود که به افراد متمول ترسو یاری می کردند تا وارد امواج شده و از آن خارج شوند.
دکتر راسل بعلاوه به بیمارانش توصیه نموده بود برای تحریک سیستم گوارشی خود، آب دریا بنوشند. این دکتر حکیم، برای سه یا چهار بار اجابت مزاج، مصرف 473 میلی لیتر آب دریا را برای افراد بالغ توصیه کرد. خانواده سلطنتی نیز از رژیم دکتر راسل پشتیبانی کرد و جرج چهارم، شاهزاده نایب السلطنه، برای درمان گواتر خود به برایتون رفت، خانه ای در آنجا ساخت و درست مشابه گوئینت پالترو، بازیگر آمریکایی که رژیم بدون گلوتن دارد، شاهزاده به سراغ درمان با آب دریا رفت.
از زمان جرج چهارم تا به امروز، تفرجگاه های زیادی اطراف این ساحل بریتانیایی ساخته شده است و به واسطه وجود تفریحات بیشتر و توسعه خطوط راه آهن، گردشگران خود را به این ساحل می رسانند. بعدها اسکله ها، الاغ سواری، قنادی، فیش اند چیپس در روزنامه، کارت پستال های جسورانه دونالد مک گیل و مبارزه مادز و راکرز که در تعطیلات آخر هفته در ساحل با یکدیگر مبارزه می کردند، اضافه شدند.
رفتن به ساحل و سایر ایده های بریتانیایی به سایر نقاط جهان منتقل و به یک کسب وکار وسیع بین المللی تبدیل شد. حتی میهن دوستان کوته فکر نیز اقرار می نمایند که ساحل گردی بریتانیایی پس از جهانی شدن، پیشرفت زیادی کرد. توجیه درمانی کذب و تاحدی دور از عقل دکتر راسل برای گرفتن حمام آفتاب، در مناطقی با آب وهوای گرم تر، کمتر مورد توجه نهاده شد. سواحل اروپایی به لطف آب های زلال، غذاهای خوشمزه و آفتابی دلنشین توانستند محیطی جهنمی را به جایی فوق العاده لذت بخش تبدیل نمایند.
امروزه وقتی که به اروپا و سواحل فوق العاده دیدنی و متعدد آن سفر می کنید و درخشش شن های طلایی جزیره ری (Île de Ré)، صخره های قرمزرنگ الگاروه و دریاچه های یونان را می بینید، به یاد بیاورید که همه این اتفاقات با سفر چند روزه یک کشیش در قرن هجدم به برایتون به وقوع پیوست. البته علت رواج تعطیلات ساحلی و اینکه چرا حتی بعضی از نیاکان گمنام ما پیش از این کشیش به ساحل می رفتند، این بوده است که حضور در ساحل، یکی از لذت های بزرگ زندگی به شمار میرود. شاید این موضوع برای همه انسان ها صدق نکند، اما ساحل برای افراد زیادی مثل بهشت است.
قدرت اسرارآمیز دریا و حتی فکرکردن به ساحل در یک روز سرد زمستانی نیز فکر گردشگران زیادی را مملو از لذت می نماید، حتی گاهی اوقات که بی خوابی به سراغ تان می آید، خود را در یک ساحل تصور می کنید و صدای امواج مانند لالایی برایتان عمل می نماید. اما چرا؟ نوادگان دکتر راسل دلایل زیادی برای این موضوع مطرح نموده اند: یون های منفی در هوای دریا، تابش تشعشعات خورشید به غده کاجی مغز و صدای شلپ شلپ هیپنوتیزم نماینده امواج باعث آرامش روح نگران و خسته انسان می گردد. شاید این ادعا دور از واقعیت نباشد.
دکتر والاس جی نیکولز در کتاب فکر آبی، به آنالیز رابطه عمیق بین آب و انسان و مزایای متعدد آن برای سلامتی پرداخته است. طبق پژوهش های مختلفی که در این کتاب به آن ها اشاره شده است، صدای آب به خودی خود باعث بروز تغییراتی در مغز و به تبع آن حس آرامش می گردد. نزدیک بودن به آب یا رفتن داخل آب دریا می تواند حال انسان، احساس ارتباط با دیگران و حتی خلاقیت ما را بهتر کند. دکتر نیکولز برای اثبات ادعای خود به بنجامین فرانکلین، ولادیمیر نابوکوف و ادموند روستان نویسنده نمایشنامه سیرانو دو برژراک اشاره می نماید که همگی عاشق نوشتن در وان حمام بودند.
حدس های جالبی درباره مزایای ساحل برای انسان وجود دارد، اما آیا افراد عاشق ساحل گردی خودشان تا به امروز به این حقایق پی نبرده اند؟ علت دیگری برای این احساس خوب هنگام حضور در ساحل وجود ندارد؟ نشستن در ساحل بدان معنا است که شما در محیط اداره، ترافیک سنگین یا قطار و متروی شلوغ نیستید. رفتن به ساحل باعث می گردد که زندگی انسان به اصول اولیه خلاصه گردد: دریا، ساحل و آسمان. البته به حوله، کتاب، چتر آفتابی و ضدآفتاب نیز احتیاج است. برترین زمان برای حضور در ساحل، اوایل صبح و اواخر بعدازظهر است که نور آفتاب ملایم می گردد و اواسط روز نیز برای صرف نهاری طولانی و گشت وگذار در قلعه های ساکسون مناسب است.
عظمت خیلی از موضوعاتی که در خاطره ما هستند، با افزایش سن کوچک تر به نظر می رسند؛ اما این اتفاق هیچ گاه برای دریا رخ نمی دهد و در نگاه ما کوچک نمی گردد. ابعاد و حرکت دریا است که همواره حیرت و تفکر را در انسان رقم می زنند. بوی آب دریا، شن های داغ و کرم ضدآفتاب، صدای آب، رنگ های سرزنده، گرمای خورشید و بافت زبر حوله ساحل، طعم شوری آب پس از شنا و... همه وجود انسان را در بر می گیرد. افراد عاشق ساحل همواره از لحظه حال لذت می برند، در واقع توجه کردن به زمان حال، همان چیزی است که امروزه آن را با نام فکر آگاهی و درمان قرن 21 با آب دریا می شناسند. یادتان باشد که ساحل محلی کامل و بی نقص است و احتیاجی نیست که هیچ کاری در آن انجام دهید.
شما می توانید فقط به تماشای شنای دیگران مشغول شوید و در کمال تعجب نگاه کنید که یک شناگر سال خورده با کرال سینه طول ساحل را با موزونی و مهارت هرچه تمام تر شنا می نماید؛ یا اینکه خودتان تنی به آب بزنید. با وجود ویژگی های فلسفی و حتی معنوی ای که در ساحل وجود دارد، اینجا صومعه یا کلیسا نیست و چنانچه شخصی رادیو گوش کند یا بستنی بخورد، خدشه ای به فضای ساحل وارد نمی گردد. اگر هم چنین حسی دارید، می توانید جایگاه خود را کمی دورتر ببرید.
ساحل شباهت زیادی به شاهکارهای هنری نظیر حکایت های کنتربری (The Canterbury Tales) دارد، جایی که موضوعات بی اهمیت و احمقانه منجر به تقویت احساس طرحی باشکوه می شوند. این موارد احمقانه و گذرا در بخشی از ابدیت گنجانده شده اند، مثل احمقی که می خواهد پشت یک حوله ساحل، لباسش را عوض کند، در محلی که اقیانوس و آسمان گسترده آن را احاطه نموده است.
هچنین کشش گرانش ماه نیز باعث شده است که جزرومد از صخره ها فاصله بگیرند و یک فسیل ژوراسیک از یک آمونیت، ستاره دریایی یا خرچنگ نعل اسبی نمایان گردد. مهم ترین مرحله زندگی روی کره زمین در 375 سال قبل در ساحل رخ داد، زمانی که تیکتالیک (یک گونه منقرض شده از ماهی های گوشتی باله) از اجداد ماهیان چهارباله، برای اولین بار از آب بیرون آمد. علاوه بر این، زمانی که انسان قدم به ساحل گذاشت، مایل بود که به سمت مراحل اولیه تکاملی خود حرکت کند. برای ما انسان ها، پوشیدن لباس ساده شنا و دورشدن از محدودیت های مدرنیته، حس آرامش خیال به همراه دارد. در یک جمع خانوادگی می نشینیم، آتش روشن نموده و سرپناهی بدوی برپا می کنیم. کوچک ترها می توانند به شکار مشغول شوند یا در اشکال مختلف نمایش شرکت نمایند، در حالی که بزرگ ترها عقل خود را روی هم می گذارند تا آب وهوای روز بعد را پیش بینی نمایند.
ما می توانیم فرایند تکاملی زندگی مان را در ساحل ترسیم کنیم: از خاطرات قدیمی دوران کودکی در سواحل آزاد جزایر بالئاری یا گوا یا تایلند گرفته تا ساحلی که فرزندمان برای اولین بام قدم به آب دریا گذاشت. سواحل نیز تنوع زیادی دارند، از ساحل سنگی مدار شمالگان، جایی که شکارچیان قوم چوکچی به قصابی فیل دریایی مشغول هستند، تا ساحل ریگی ایست بورن که یک نفر در حال روشن کردن باربیکیوی یک بار مصرف است. هرچند که همه آن ها واقعاً مشابه هستند.
حوضچه های صخره ای همچنان در زمان جزرومد پایین، به چشم می خورند؛ بوی اقیانوس تغییر ننموده است؛ خانواده ها مثل همواره دور هم می نشینند و همان حرف های همیشگی را می زنند؛ همه این ها یادآور سفرهای قبلی به ساحل هستند. با وجود فراز و فرود امپراتوری های انسانی، مایه مسرت است که از زمان کشیش بریتانیایی، هیچ چیزی به غیر از کریکت، راه آهن، فوتبال و اینترنت، در ساحل تغییر ننموده است. تعطیلات ساحلی، هدیه ای از طرف بریتانیا به جهان محسوب می گردد که با یاری جهان به بهشت روی زمین تبدیل شد.
اگر شما هم مشتاق سفر به انگلیس و بازدید از سواحل آن هستید می توانید به یاری وبلاگ نازنین قیمت تور انگلیس آژانس های مسافرتی مختلف را با یکدیگر مقایسه کنید و تور موردنظرتان را با پایین ترین قیمت از آژانس های همکار وبلاگ نازنین خریداری کنید. بعلاوه برای داشتن برنامه ریزی دقیق تر برای سفر خود، وبلاگ نازنین لیست کاملی از جاهای دیدنی انگلیس را در اختیار شما قرار داده است که ضمن کسب اطلاعات لازم درباره آن ها، سفر راحت تر و بهتری به انگلیس داشته باشید.
منبع: کجارو / The Daily Telegraph