دانشمندان سلول های مغزی (نورون های) ایجادکننده ترس را شناسایی کردند - وبلاگ نازنین

به گزارش وبلاگ نازنین، چه چیز باعث ترس می گردد و مغز ما چطور اطلاعات حسی بینایی، بویایی، لامسه، چشایی و شنوایی را به صورت ترس ترجمه می نماید؟

تصور می گردد که وقتی مدارهای عصبی خاص در بخشی از مغز به نام آمیگدال تحریک می شوند، ترس ایجاد می گردد. ترسی که خیلی اوقات برای بقا ضروری است.

با این حال وجود چنین راستا عصبی به صورت دقیق هنوز ثابت نشده. اکنون یک مطالعه نو شواهد قوی از دو مدار غیر همپوشان ارائه نموده که عملکرد این دو در کنار هم ایجاد ترس می نماید.

محققین ابتدا با شک به دخیل بودن نورون هایی که دارای مولکولی به نام پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP) هستند، کار خود را آغاز کردند.

آن ها با آزمایش فرضیه خود بر روی موش های اصلاح شده ژنتیکی، دو جمعیت متمایز از این نورون های CGRP را در ساقه مغز و تالاموس یافتند که به آمیگدال حیوان متصل می شوند.

نورون های انسانی CGRP هم ممکن است مدار عصبی ایجاد نمایند که در میگرن، PTSD و اختلال طیف اوتیسم دخیل باشند.

محققان یک دستگاه کوچک برای تصویربرداری از کلسیم به نام مینی سکوپ در موش ها نصب کردند که به دانشمندان اجازه می دهد تا فعالیت نورون های CGRP را در حالی که موش آزادانه در حال پرسه زدن بودند و به محیط خود پاسخ می دهد، ردیابی نمایند.

سپس موش ها در معرض محرک های تهدیدنماینده، از جمله یک شوک الکتریکی، صدایی شبیه رعد و برق، تصویر شبیه پرنده و بوی تری متیل تیازولین شبیه به بوی مدفوع روباه قرار گرفتند.

دانشمندان فعالیت 160 نورون CGRP، که نیمی از نوع CGRP SPFp و نیم دیگر شبیه CGRP PBel ثبت کردند.

آن ها دریافتند که بیشتر نورون های CGRP زمانی که موش با صدا ها، مزه ها، بو ها، احساسات و نشانه های بصری تهدیدآمیز روبرو می گردد، فعالیت خود را افزایش می دهند.

سونگ هان، زیست شناس دستگاه عصبی در مؤسسه مطالعات بیولوژیکی سالک در کالیفرنیا می گوید: راستا مغزی که ما کشف کردیم مانند یک سیستم هشدار مرکزی عمل می نماید. نورون های CGRP به وسیله محرک حسی منفی از هر پنج نوع حواس، یعنی بینایی، صدا، چشایی، بویایی و لامسه فعال می شوند.

محققان می خواستند تأیید نمایند که این نورون های CGRP برای درک تهدید چندحسی مورد احتیاج هستند. به عبارت دیگر، نورون های دیگر نمی توانستند همان واکنش ترس را ایجاد نمی کردند.

بنابراین در موش ها، نورون های CGRP را خاموش کردند و آزمایش را دوباره انجام دادند تا ببینند آیا حیوانات همچنان خواهند ترسید یا نه.

محققان دریافتند در موش هایی که این نورون ها خاموش شده، به طور قابل توجه واکنش به محرک های ایجادنماینده ترس کمتر می گردد.

محققان بعلاوه نشان دادند که این نورون های CGRP برای شکل دهی خاطرات تهدیدنماینده با استفاده از آزمایش یادگیری پاولوفی ضروری هستند.

اگر همین مدار عصبی CGRP در انسان یافت گردد، این تحقیق ممکن است به درمان شرایط پزشکی یاری کند.

فعلا دارو هایی که CGRP را مسدود می نمایند برای درمان میگرن استفاده شده اند، پژوهشگران امیدوارند که مطالعه شان آغازگر استفاده از این نوع داروها در تسکین علایم بیماری PTSD یا حساسیت بیش از حد حسی در اوتیسم گردد.

این مقاله در Cell Reports منتشر شده.